Natuurlijke eenvoud - Woningbouwontwikkeling plangebied Salamander - Ontwerp voor 86 grondgebonden woningen - competitie 1e plaats n.g.
×opdrachtgever
Koningsveen projectontwikkeling
planlocatie
Veenendaal, plangebied Salamander
omvang
86 grondgebonden woningen
planvorming / competitie
2010 / 1e plaats (n.g.)
Vraagstelling / Plandefinitie
Op uitnodiging is aan de hand van een stedenbouwkundig plan en beeldkwaliteitplan (bkp) een ontwerp gemaakt voor 86 grondgebonden woningen in een boomrijke omgeving (herontwikkeling voormalig sportterrein).
Toelichting op het plan
Een referentieonderzoek voorafgaande aan het ontwerpproces heeft geleid tot een selectie van architectonische elementen die in de ontwerpfase gehanteerd zijn, de werkthema’s invulling hebben geven en daarmee een leidraad voor het ontwerp vormde.
Het stedenbouwkundig plan gaat uit van een identieke indeling per (bos)kamer, bestaande uit een kopgebouw (het landhuis) waarachter twee blokken van rijwoningen zijn gedacht. Voor het overige zijn geschakelde percelen voor twee-onder-een-kapwoningen geprojecteerd.
Het werkthema is ‘eenvoud’, gebaseerd op de Scandinavische architectuur uit de 50-er jaren. De drie (bos)kamers zijn wat betreft de bouwvolumes een individuele, maar van elkaar afgeleide, invulling gegeven. Door een spel van wisselende gevelmaterialen en rooilijnsprongen binnen de (bos)kamers blijven de individuele bouwvolumes binnen het collectief herkenbaar. Een belangrijk uitgangspunt in de architectonische uitwerking is de beleving van de twee-onder-een-kapwoningen als één volume. Per boskamer is een kapvorm gezocht welke in samenwerking met een wisselende materialisatie deze randvoorwaarde omarmt. De gekozen kaprichting is afwijkend van het bkp en specifiek gekozen om een optimale zonorïentatie voor zonne-energie mogelijk te maken. De uitrichting en afmetingen van de gevelopeningen zijn zowel gelieerd aan de woonbeleving als ook een optimaal gebruik van zontoetreding.
Als bouwsysteem is uitgegaan van een massieve draagconstructie in keramisch materiaal (baksteen danwel poroton) met lichte kopgevels in houtskeletbouw. Naast warmteverlies wordt warmteopbouw binnen het klimaat een steeds groter issue. Beide fenomenen worden met voorgesteld bouwsysteem voor het casco ondervangen. Warmteopbouw vindt slechts plaats in de harde, zware constructiedelen. De grootste gevelvlakken, evenals het dakvlak, kunnen in hoog-geïsoleerde vorm worden uitgevoerd zonder inbreuk te doen aan het bruikbare oppervlak. Het warmte-accumulerend vermogen van deze constructiedelen is niet noemenswaardig. De accumulatie zal alleen plaatsvinden in de harde draagconstructie welke beschermd is tegen directe zoninstraling. Deze wordt daarmee ‘slechts’ bepaald wordt door de interne luchttemperatuur en is middels ventilatie eenvoudig te beïnvloeden, wat een positieve invloed heeft op het leefmilieu en de energiehuishouding.
Door de aanwezigheid van een waterwingebied is het de toepassen van wko-installaties (financieel) vrijwel onmogelijk. Voorgesteld wordt de woningen te voorzien van een individuele houtpelletketel in combinatie met zonnewarmtecollectoren. Het toepassen van vloerverwarming (per ruimte regelbaar) heeft positieve invloed de benodigde warmte. Naast een warmtewisselaar voor ventilatie kan tevens een douchewarmtewisselaar worden toegepast. Door de voorgestelde oriëntatie van de dakvlakken kunnen fotovoltaische cellen voor de elektriciteitsopwekking optimaal worden toegepast.
Voor spoelwater wordt voorgesteld een grijswatercircuit aan te leggen. Het hemelwater kan middels infiltratie worden ‘teruggegeven’ aan de locatie.
Dit project is in dienst van Architectenbureau Huibers&Jarring BV gerealiseerd
Koningsveen projectontwikkeling
planlocatie
Veenendaal, plangebied Salamander
omvang
86 grondgebonden woningen
planvorming / competitie
2010 / 1e plaats (n.g.)
Vraagstelling / Plandefinitie
Op uitnodiging is aan de hand van een stedenbouwkundig plan en beeldkwaliteitplan (bkp) een ontwerp gemaakt voor 86 grondgebonden woningen in een boomrijke omgeving (herontwikkeling voormalig sportterrein).
Toelichting op het plan
Een referentieonderzoek voorafgaande aan het ontwerpproces heeft geleid tot een selectie van architectonische elementen die in de ontwerpfase gehanteerd zijn, de werkthema’s invulling hebben geven en daarmee een leidraad voor het ontwerp vormde.
Het stedenbouwkundig plan gaat uit van een identieke indeling per (bos)kamer, bestaande uit een kopgebouw (het landhuis) waarachter twee blokken van rijwoningen zijn gedacht. Voor het overige zijn geschakelde percelen voor twee-onder-een-kapwoningen geprojecteerd.
Het werkthema is ‘eenvoud’, gebaseerd op de Scandinavische architectuur uit de 50-er jaren. De drie (bos)kamers zijn wat betreft de bouwvolumes een individuele, maar van elkaar afgeleide, invulling gegeven. Door een spel van wisselende gevelmaterialen en rooilijnsprongen binnen de (bos)kamers blijven de individuele bouwvolumes binnen het collectief herkenbaar. Een belangrijk uitgangspunt in de architectonische uitwerking is de beleving van de twee-onder-een-kapwoningen als één volume. Per boskamer is een kapvorm gezocht welke in samenwerking met een wisselende materialisatie deze randvoorwaarde omarmt. De gekozen kaprichting is afwijkend van het bkp en specifiek gekozen om een optimale zonorïentatie voor zonne-energie mogelijk te maken. De uitrichting en afmetingen van de gevelopeningen zijn zowel gelieerd aan de woonbeleving als ook een optimaal gebruik van zontoetreding.
Als bouwsysteem is uitgegaan van een massieve draagconstructie in keramisch materiaal (baksteen danwel poroton) met lichte kopgevels in houtskeletbouw. Naast warmteverlies wordt warmteopbouw binnen het klimaat een steeds groter issue. Beide fenomenen worden met voorgesteld bouwsysteem voor het casco ondervangen. Warmteopbouw vindt slechts plaats in de harde, zware constructiedelen. De grootste gevelvlakken, evenals het dakvlak, kunnen in hoog-geïsoleerde vorm worden uitgevoerd zonder inbreuk te doen aan het bruikbare oppervlak. Het warmte-accumulerend vermogen van deze constructiedelen is niet noemenswaardig. De accumulatie zal alleen plaatsvinden in de harde draagconstructie welke beschermd is tegen directe zoninstraling. Deze wordt daarmee ‘slechts’ bepaald wordt door de interne luchttemperatuur en is middels ventilatie eenvoudig te beïnvloeden, wat een positieve invloed heeft op het leefmilieu en de energiehuishouding.
Door de aanwezigheid van een waterwingebied is het de toepassen van wko-installaties (financieel) vrijwel onmogelijk. Voorgesteld wordt de woningen te voorzien van een individuele houtpelletketel in combinatie met zonnewarmtecollectoren. Het toepassen van vloerverwarming (per ruimte regelbaar) heeft positieve invloed de benodigde warmte. Naast een warmtewisselaar voor ventilatie kan tevens een douchewarmtewisselaar worden toegepast. Door de voorgestelde oriëntatie van de dakvlakken kunnen fotovoltaische cellen voor de elektriciteitsopwekking optimaal worden toegepast.
Voor spoelwater wordt voorgesteld een grijswatercircuit aan te leggen. Het hemelwater kan middels infiltratie worden ‘teruggegeven’ aan de locatie.
Dit project is in dienst van Architectenbureau Huibers&Jarring BV gerealiseerd
